آیا فلسطینیان ناصبی هستند؟ «قسمت اول»

• مقاومت؛ در ایران، ناصبی و در فلسطین، رافضی! 
• از زبان شایعه سازان واقعی بشنوید!

درآمد

یکی از راهکارهای کهنه و رایج جبهة تفرقه، برای تقویت دشمن، تهمت زدن به دوستان و رواج تصورات بی اساس در قالب «شایعه» است.

چون همگرایی و وحدت همیشه به ضرر دشمن بوده است. بازار شایعه و «افک» از زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تا امروز، همواره گرم بوده است.

«کافر معرفی کردن» مسلمانان، یکی از مهمترین شایعات در دهه های اخیر بوده است که باعث بروز درگیریها و حوادث خونباری شده است.

جریان تفرقه می کوشد، برای ضعیف کردن جهان اسلام، شیعیان را «رافضی» های کافر و اهل سنت را «ناصبی» های کافر معرفی کند و در این میان کمکهای فراوان وهابیون و آل سعود که حاصل سفرهای زیارتی مسلمانان به حرمین شریفین است را نباید نادیده گرفت!

همانگونه که نادانی و ناآگاهی بعضی از شیعیان و اهل سنت نیز در هرچه برافروخته کردن آتش تفرقه تأثیر بسیاری دارد.

مقاومت؛ در ایران، ناصبی و در فلسطین، رافضی!

همگرایی اسلامی میان شیعیان و اهل سنت برای آزاد سازی قبلة نخست مسلمانان، باعث شده صهیونیست ها تحرکات تفرقه افکنانة خود را بیشتر کنند.

از سویی فلسطینیان را از خطر «گسترش تشیع» بترسانند و چهرة مبارزان فلسطینی مرتبط با ایران را به عنوان «مزدوران ایران» و «گسترش دهندگان تشیع در فلسطین» تخریب کنند و از سوی دیگر به ایرانیان و شیعیان این گونه تلقین کنند که فلسطینی ها، ناصبی و دشمن اهل بیت (علیهم السلام) هستند که نه تنها نباید به آنان کمک کرد؛ بلکه این ارادة خداست که ظالمان را به جان ظالمان بیاندازد و توسط یهود، فلسطینیان ناصبی بدتر از یهود از بین بروند!

برای مثال، سایتی ضدشیعی به نام «الحقیقه» به شکل تخصصی، شیعه هراسی و ایران هراسی را در فلسطین دنبال می کند و تلاش دارد شیعیان را دشمنان مسجد الاقصی معرفی کند. برای مثال در ضمن مقاله ای با نام «التغلغل الشیعی فی فلسطین» با ذکر برخی شواهد کلی که گویای پیوند فکری مجاهدان فلسطینی با ایران و اندیشة امام خمینی است، نتیجه گرفته شده که جنبش جهاد اسلامی، مسئول گسترش تشیع در فلسطین است و این جنبش، برای فلسطین خطرناک معرفی شده است.

پاسخ به شبهه ای 40 ساله!

شهید مطهری در سال 1349 سخنانی داشته اند که در کتاب آشنایی با قرآن، جلد4، پاورقی صفحه 32 آمده است:

«یک وقتی شایع بود و دیدم یک کسی می گفت: این فلسطینی ها ناصبی هستند. ناصبی یعنی دشمن علی (علیه السلام). ناصبی غیر از سنی است. سنی یعنی کسی که خلیفة بلافصل را ابوبکر می داند و علی (علیه السلام) را خلیفة چهارم می داند و معقتد نیست که پیغمبر شخصی را بعد از خود به عنوان خلیفه نصب کرده است. می گویید پیغمبر کسی را به خلافت نصب نکرد و مردم هم ابوبکر را انتخاب کردند. سنی برای امیرالمومنین احترام قائل است؛ چون او را خلیفة چهارم و پیشوای چهارم می داند و علی را دوست دارد. اما ناصبی یعنی کسی که علی را دشمن می‌دارد. سنی مسلمان است؛ ولی ناصبی کافر است. نجس است.

حال یک کسی می آید می گوید این فلسطینی ها ناصبی هستند و هیچ فکر نمی کنند که این، حرفی است که یهودی ها جعل کرده اند. در هر جایی، یک حرف جعل می کنند برای اینکه احساس همدردی نسبت به فلسطینی ها را از بین ببرند.

می دانند مردم ایران شیعه اند و شیعه، دوستدار علی و معتقد است هر کس دشمن علی باشد کافر است؛ برای اینکه احساس همدردی را از بین ببرند، این مطلب را جعل می کنند.

ما یکی از سال هایی که مکه رفته بودیم. فلسطینی ها را زیاد می دیدیم. یکی از آنها آمد به من گفت: فلان مسأله از مسائل حج حکمش چیست؟ بعد گفت من شیعه هستم، این رفقایم سنی اند. معلوم شد داخل اینها شیعه هم وجود دارد. بعد خودشان می گفتند بین ما شیعه و سنی هست. شیعه هم زیاد داریم. ولی دشمن یهودی، یک عده مزدوری را که دارد مأمور می کند و می گوید: شما پخش کنید که اینها ناصبی اند.

قرآن دستور داده در این موارد اگر چنین نسبت هایی نسبت به افرادی که جزو شما هستند و مثل شما شهادتین می گویند شنیدید، وظیفه تان چیست.

از زبان شایعه سازان واقعی بشنوید!

«مائیر دغان» رئیس سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) به نخست وزیر این رژیم گزارشی داد که بر مبنای آن «شماری از پیروان و رهبران سنی جنبش ضدصهیونیستی به

مذهب تشیع گرویده اند»

وی در این گزارش می نویسد: «شیخ رائد صلاح» در شمال و «شیخ ابراهیم مرمور» در جنوب فلسطین از جمله رهبرانی اند که با تغییر مذهب خود به شیعه پیوسته اند. سنی هایی که به مذهب شیعه روی آورده اند، در مناطق غربی نظیر کفرکنا، الناصره، شفاعمرو، الجلیل، المثلث، یافا، مجد الکرم و النقیب به صورت دوره ای به برگزاری «جلسات سری» مبادرت می ورزند.

سایت کانال هفت تلویزیون یمن نیز – که وابسته به دولت علی عبدالله صالح است و توسط اسرائیلی ها اداره می شود- نوشت: بعد از جنگ سی و سه روزه لبنان، هزاران جوان سنی که درصدد فرار از بحران هایی می‌باشند که اعراب با آن روبرو هستند، به تشیع گرویده اند.

در همین ایام دو جلد کتاب با عناوین «ص» و «شکارچی ترویست ها» توسط موساد منتشر شدند که در آن به چاره اندیشی اسرائیل در مواجهه با «خطر گسترش شیعه» پرداخته شده بود. کتاب «ص» بر اساس گزارش «بیرتس هاییم ارولیه» استاد دین شناسی تطبیقی در «مدرسه عالی علوم دینی در قدس اشغالی» تنظیم گردیده که در نوزدهم اکتبر سال گذشته روانه بازار شد و در آن هشدار داده بود که تشیع در مناطق عربی پرجمعیت مخصوصاً در منطقه «النقیب» که شامل نیمة جنوبی فلسطین می شود در حال گسترش است و روند گرایش جوانان اهل سنت به تشیع و نیز نرخ رشد جمعیتی 8/5 درصدی شیعیان، به زودی به تأسیس یک دولت شیعی در منطقه النقیب – یا بئرالسبع- می انجامد و لذا باید برای آن فکری کرد.

در کنار این مسئله، «گال تان» استاد یهودی پژوهش های اسلامی در دانشگاه حیفا، اعلام کرد شیعیان هر کجا که باشند- از جمله در فلسطین- درصدد سیاسی کردن دین و پوشاندن لباس سیاست به آن برای حضور در تمامی عرصه ها هستند و از این رو، او از لزوم همکاری حکومت های سکولار در تل‌آویو، ریاض، قاهره، اردن و سایر پایتخت های عربی برای مهار حرکت شیعه سخن گفت.

روزنامة نیمه رسمی «یدیعوت آحارونوت» نیز چند ماه گذشته به نقل از منابع مطلع نوشت: شیعیان فلسطینی، مهمترین پشتیبانان گروه های سنی فلسطینی در درون مرزهای 1967 – شامل حماس و جهاد اسلامی – هستند و «آفی دیختر» وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی اعلام کرد: «عرب هایی که به اعضای تشکل های مسلح فلسطینی یاری می رسانند. از عرب های شیعی و یا عرب هایی که به صورت سری به این مذهب گرویده اند، می باشند. وی از «73 عملیات» در یک دورة 10 ساله – 1375 تا 1385- علیه رژیم صهیونیستی خبر داد که در آن شیعیان و یا «گروه های مسلح مرتبط با آنان، نظیر حماس و جهاد اسلامی» دخالت داشته اند.